Skip to main content


Pleybrug Arnhem

"VPTZ is een ontzettend mooie aanvulling in de zorg

voor cliënten in hun laatste levensfase. Hun vrijwilligers vullen een gat op in een groeiende behoefte.” Heleen van de Water, wijkverpleegkundige bij Buurtzorg in Duiven is glashelder over het belang van VPTZ voor haar terminale cliënten. “Als wij, professionele zorgverleners, klaar zijn met zorg verlenen, dan gaan we. De mantelzorger staat er dan alleen voor. Die zit vast en durft zijn of haar partner niet alleen te laten.”

Collega Hanneke Kiers ervaart dat vrijwilligers niet alleen voor rust zorgen bij mantelzorgers, maar merkt ook de positieve effecten bij cliënten. “Als ik zie wat ze cliënten en familie te bieden hebben, dan is die hulp ontzettend waardevol. Ze zorgen voor een betere kwaliteit van leven. Een mevrouw uit Duiven zat iedere keer na de komst van een vrijwilliger te stralen in haar stoel. Ze had weer zo heerlijk gezongen en genoten van het gitaarspel van die vrijwilliger.”                      

Heleen van de Water en Hanneke Kiers van Buurtzorg Duiven

In de gemeente Duiven werken twee teams van Buurtzorg. Met hun zeven collega’s vormen ze een zelfsturend team van Buurtzorg, dat ruwweg het gebied vanaf de spoorlijn tot de Nederrijn (inclusief Groessen en Loo) onder zijn hoede heeft. Heleen: “Iedereen is bij ons gelijk. Er is geen hiërarchie. Elke medewerker heeft haar eigen taken in de wijk, waarbij iedereen haar eigen rol, zeg maar specialisatie kiest. Je kunt niet alles weten. We proberen een goede mix te krijgen met diverse taken en niveaus.” Zo is Heleen onder meer gespecialiseerd in dementie en is Hanneke praktijkbegeleider van stagiairs en palliatieve zorg.

“Wij doen als team bijna alles zelf”, zegt Hanneke. “Huisvesting, inkopen, facilitair en het aannemen van collega’s regelen we allemaal zelf. Die zelfstandigheid is heel speciaal. Het zorgt voor een grote saamhorigheid, maar ook voor een groot gevoel van verantwoordelijkheid.” Het voordeel van kleine teams is dat cliënten steeds dezelfde gezichten in huis krijgen. Heleen: “De lijntjes zijn kort. Mensen die bellen hebben snel de juiste persoon te pakken. De cliënten kennen ons en hebben vertrouwen in ons. Soms duurt het even voor je dat krijgt. Vaak willen ze niet om hulp vragen. ‘Dat kunnen we zelf wel’, krijg je dan te horen. Dat komen we vaker tegen, dat we mensen moeten motiveren om op tijd hulp te vragen.”

Dat geldt ook voor het inschakelen van VPTZ. Heleen: “Onze taak is ook te signaleren als mantelzorgers overbelast raken. Zelf merken ze dat niet altijd. Of willen dat niet zien. Ze willen alles zo lang mogelijk zelf doen en niet nóg een vreemde in huis hebben. Er komen vaak al zoveel mensen bij hen thuis. Een van de moeilijkste dingen is mensen te motiveren op tijd hulp in te roepen.”

Hanneke: “Hulp vragen is lastig. Ze moeten dan toegegeven dat het wéér minder gaat. Als we zoiets tegenkomen, gaan we met hen in gesprek en wijzen hen op VPTZ. We leggen uit wat die kan doen en de goede ervaringen die wij hebben met VPTZ. Hun vrijwilligers zorgen voor rust bij mantelzorgers en kwaliteit van leven bij terminale cliënten.”

De contacten met VPTZ zijn de laatste jaren sterk verbeterd, vinden Heleen en Hanneke. “Sinds de vier afdelingen zijn gaan samenwerken in VPTZ Midden Gelderland, zijn ze veel makkelijker bereikbaar. Ze reageren snel op een hulpvraag en er is bijna altijd een vrijwilliger beschikbaar. Dat werkt prettig en is goed voor onze cliënten.”

Hanneke: “Als ik zie wat ze cliënten en familie kunnen bieden, is VPTZ noodzakelijk.”