Binnen de palliatieve thuiszorg krijgen we te maken met complexe situaties en de spanning kan behoorlijk hoog zijn. Bijvoorbeeld bij mantelzorgers die emotioneel zeer betrokken zijn bij hun naaste. Dat maakt al dat je goed op let met wat je doet en zegt. Wanneer de emoties hoog oplopen kunnen mantelzorgers behoorlijk geïrriteerd of boos reageren. Maar hoe ga je hier als vrijwilliger of professional op de juiste wijze mee om? Hoe zorg je ervoor dat je de situatie de-escaleert? Vind jij het ook lastig hiermee om te gaan? In deze interactieve workshop zoomen we hier kort op in en krijg je handvatten aangereikt.

Je leert tijdens deze workshop welke aandachtspunten er zijn gedurende een rouwproces en je krijgt concrete werkvormen en technieken aangereikt waarmee je kinderen kunt helpen uitdrukking te geven aan hun gevoelens. Je leert hoe je kinderen kunt uitnodigen hun ervaringen uit te drukken op een manier die bij hen past. Concrete methodieken worden besproken en getoond om te laten zien dat je op een leuke manier aan rottige dingen kunt werken. Het gaat er om dat we kinderen helpen het verdriet te verweven in hun leven, zodat ze verder kunnen groeien.

Als je tegen lastige keuzes in je (vrijwilligers-)werk aanloopt en het is geen kwestie van kennis, regels of een intervisie-puzzel, dan heb je waarschijnlijk een moreel dilemma. Dat kan op 3 niveaus liggen: goede zorg voor een cliënt, goede samenwerking in de zorg of goede organisatie van zorg. Hoe maak je dan goede keuzes? Je maakt kennis met Moreel Beraad, een gespreksvorm dat een dilemma verheldert. Samen onderzoek je welke waarden en normen helpen om de minst schadelijke keuze te maken. We kiezen samen één dilemma uit en gaan daarover in beraad volgens de methode ‘socratische dialoog’. Afsluitend krijg je nog een handvat om je morele keuzes te toetsen: de 4 deugden.

Belangrijk voor medewerkers in de zorg is aandacht voor zichzelf te hebben én om snel in effectieve verbinding te zijn met cliënten en collega’s. Hoe kan je vanuit zorg voor jezelf en zorg voor de ander (relatief) snel verbinding creëren?  Je maakt kennis met de handvatten die Verbindende Communicatie hiervoor geeft. Beginpunt is de erkenning van gevoelens en de onderliggende – vaak onbewuste – behoeften. Verbindende Communicatie is het leren spreken van de behoeftentaal. Het is empowerment, want ieder is verantwoordelijk voor de eigen behoeften en gevoelens. Het is 100% erkennen van wat in de ander leeft, zonder het meteen te willen ‘fixen’. Hierdoor ontstaat rust en kan gewerkt worden aan oplossingen.

Zingeving is weer helemaal ‘in’ en niet alleen in de palliatieve fase.  De overtuiging groeit dat stilstaan bij zingevingsvragen het welzijn van mensen bevordert. In deze workshop staan we stil bij wat zingeving is, wat levensvragen zijn en hoe die zich verhouden tot het welbevinden van mensen. Daarna gaan we op meer praktische wijze samen onderzoeken hoe we levensvragen kunnen herkennen in signalen, gedrag en verhalen van cliënten maar ook bij onszelf.  En wat doe je of zeg je wanneer je levensvragen herkent? Hoe kun je iemand op weg helpen met dergelijke vragen? Waar liggen grenzen? Maakt het verschil of je hier als vrijwilliger dan wel als professional mee te maken krijgt? Er zal ruimte zijn voor eigen ervaringen uit de eigen werkpraktijk.

In de zorg voor mensen in de laatste levensfase is soms sprake van een grote mate van nabijheid en je verbonden voelen met de cliënt en diens naasten. In deze situaties kan spanning optreden tussen je eigen verlangens en grenzen en die van de cliënt of mantelzorger. De workshop geeft inzicht in het belang van intimiteit en het kunnen (h)erkennen van de wederzijdse grenzen. Dit om overschrijding van eigen grenzen te herkennen en eigen grenzen te leren bewaken. Hoe balanceer je tussen afstand en nabijheid bij mensen die stervende zijn om hen het gevoel te geven dat zij als mens de moeite waard zijn?